Tandsteen
Tandsteen algemeen
Tandsteen.
Tandsteen is een harde afzetting van anorganisch materiaal in een organische matrix op de tanden , en komt voort uit de bakteriën die op de tanden leven, samen met de mineralen uit het speeksel. Tandsteen wordt altijd bedekt door een zachte,losse laag van micro-organismen. U went snel aan de langzaam groeiende laag.
Met nauwkeurige plakbeheersing (mondhygiëne) voorkomt u dat er tandsteen ontstaat.
Dunne lagen tandsteen kunnen makkelijk over het hoofd worden gezien als het vochtig is van speeksel dat in het poreuze oppervlak is getrokken. Ook een dunne laag tandsteen is schadelijk voor uw gebit.
Tandsteen kan altijd met optimale mondverzorging worden voorkomen. Geen plaque-Geen tandsteen!
Speciaaltandpasta's kunnen helpen de tandsteenneerslag te verminderen, maar mechanische reiniging is belangrijker dan de keuze van een tandpasta.
Een oud en beproefd middel tegen tandsteen is Asba poeder rood, met het ingrediënt Emser-zout.
Subgingivaal- en supragingivaal tandsteen
Er zijn twee soorten tandsteen, supragingivaal-, boven het tandvlees, en subgingivaal- tandsteen, onder het tandvlees. Supragingivaal tandsteen bevat gemiddeld 37% mineralen en subgingivaal tandsteen 58%. Het subgingivale tandsteen is bijzonder moeilijk te verwijderen , omdat het harder is en omdat het moeilijk te bereiken is, tussen de tanden en kiezen onder het tandvlees. Tandsteenkristallen dringen ook de onregelmatigheden in het tandoppervlak binnen waardoor de hechting bevorderd wordt. Op de worteloppervlakken kan tandsteen daardoor niet altijd worden verwijderd zonder de tandhals te beschadigen.
Flossen en ragen wordt moeilijker naarmate het tandsteen verder aangroeit.
Tandsteenvorming onder het tandvlees
Sub-gingivaal tandsteen.
Tandsteen aan de tongzijde
tandsteen Het tandsteen maakt het moeilijk om de bakteriële aanslag te verwijderen, door de ruwheid ervan en de onbereikbaarheid van de tandvleesrand door het overhangende harde materiaal.
Tandsteen aan de tongzijde
Tandsteen vormt zich het sterkst aan de tongzijde van de onderste snijtanden. Op de kiezen vormt zich het meeste tandsteen bij de uitgangen van de speekselkanaaltjes. Aan de wangzijde van de achterste kiezen is de speekselvloed veel kleiner, waardoor er weinig calciumfosfaat neerslaat.
Pellicle
Speekseleiwitten hechten zich aan het tandoppervlak en vormen een zg. pellicle. Direct daarna hechten zich verschillende bakteriën aan die laag dmv draadvormige uitsteeksels (fimbriae, flagellen) en specifieke proteïnen. Na de hechting van de pionierorganismen vestigen zich andere bakteriën op het tandoppervlak. Wanneer bakteriën eenmaal aan het tandoppervlak zijn gehecht veranderen zij in bakteriën die een slijmlaag produceren -de plak.
Speeksel en Calciumsulfaten
Het speeksel is verzadigd van calciumfosfaten en vormt samen met de plakvloeistoffen de drijvende kracht achter de tandsteenformatie. Zowel de speekselvloed, als de zuurgraad (pH) van de plaque bepalen de neerslagsnelheid van calciumfosfaten.
Tandsteen, mineralisatie
Bepaalde stoffen in de bakterie-membranen (fosfolipiden, proteolipiden) spelen een sleutelrol in de microbiële mineralisatie. De ruwheid van het tandoppervlak is een belangrijke faktor in de aanhechting van tandplak (en tandsteen). Poets uw tanden met een zachte tandpasta, of een tandpasta die de plaque als het ware van het tandoppervlak afrolt (peeling), zoals Monday-Morning tandpasta en Asba rood tandpoeder.
de witte tanden winkel
Speeksel en tandsteen
Het ureum in het speeksel uit de grote speekselklieren verlaagt de zuurgraad (verhoogt de pH) in de plak, en bevordert de neerslag van calciumfosfaat. Er ontstaat dus meer minerale neerslag in de gebieden waar de speekselvloed groot is. Speeksel, meer dan water in de mond.
Tandsteen en Parodontitis
Tandsteen en Parodontitis (terugtrekkend tandvlees).
De aanwezigheid van tandsteen wordt altijd in verband gebracht met parodontale aandoeningen. Omdat het tandsteen wordt bedekt door een laag ongemineraliseerde plak is moeilijk vast te stellen of het tandsteen zelf schadelijk is voor het tandvlees.
Door het tandsteen wordt de dagelijkse mondhygiëne gehinderd, waardoor plakvorming wordt bespoedigd. Tandsteen bevat ook stoffen die toxisch zijn voor de zachte weefsels in de mond.
Het dus zaak om bij de bestrijding van Parodontitis (en gingivitis) te zorgen dat het gebit vrij is van tandsteen d.m.v. een professionele behandeling.
Na verwijdering van het tandsteen moet een goede dagelijkse mondhygiëne worden gehandhaafd.
Tandpasta
Tandpasta
Er zijn antitandsteen tandpasta's in de mode geweest met pyrofosfaten. De pyrofosfaten hechten aan de plaatsen waar tandsteen wil neerslaan. Ook hecht het fosfaat zich aan de calciumionen, waardoor de neerslag van tandsteen wordt beperkt. Het nadeel is dat dit systeem alleen werkt wanneer er zich tandpasta in de mond bevindt, het antitandsteen effekt is maar matig. De pyrofsfaathoudende tandpasta's gaan subgingivaal tandsteen niet tegen. In moderne tandpasta's wordt gebruik gemaakt van verschillende polymeren die gebruik maken van hun nanostructuur om de neerslag van tandsteen te remmen.
De beste manier om de vorming van tandsteen tegen te gaan is een optimale mondhygiëne. Gebruik ragers en floss. Bruggen en andere restauraties kunnen met speciale borstels, ( end-tuft , Superfloss) enz worden gereinigd. Een monddouche is zeer aan te bevelen.
Een moderne tandpasta die het tandoppervlak remineraliseert en glad maakt is Mirasensitive hap+ .
Tandsteen verwijderen
Probeer liever niet zelf tandsteen te verwijderen met scherpe voorwerpen.
Een gebroken paperclip heeft harde snijranden waar u de tandhalzen mee beschadigt.
De mondhygiëniste is de aangwezen persoon om tandsteen weg te halen op de goede manier.
Met ultrasone apparaten gaat dat snel en nauwkeurig.
Afgebeeld de "Vector" van Dürr, voor een pijnloze tandsteenbehanndeling.
Durr Vector Een pijnloze verwijdering van tandsteen met minimale schade aan de tandhalzen is mogelijk met de Vecto van de firma Dürr.
Tandsteen op implantaat
Tandsteen op een metalen implantaat.
Implantaten
Implantaten.
Op metalen implantaten (titanium) vormt zich eveneens een pellicle. Deze pellicle kan verschillende mondbakteriën huisvesten, wat weer een oorzaak is voor implantitis.
Het oppervlak van een titanium implantaat is positief geladen, en trekt negatief geladen moleculen aan, veelal proteïnen. De microbiële aanhechting aan het oppervlak van implantaten is ook zeer afhanklijk van de ruwheid van het oppervlak ervan. Glad gepolijste oppervlakken trekken minder bakteriën aan. Download supimplant.pdf voor een uitgebreide handleiding voor het onderhoud van implantaten.(Engels).
(c) 2010 - All rights reserved